کتاب «چه کسی بر جهان حکومت می‌کند» توسط «نوآم چامسکی» زبان‌شناس، جامعه‌شناس و نظریه‌پرداز مطرح آمریکایی نگاشته شده و توسط «حسین جعفری موحد» در سال 1397 به ترجمه و چاپ رسیده است. «چه کسی بر جهان حکومت می‌کند» در 10 فصل و 247 صفحه تنظیم شده است.
سرفصل‌های کتاب:
- فصل اول؛ بازخوانی مسئولیت روشنفکران
- فصل دوم؛ اسناد شکنجه و فراموشی تاریخی
- فصل سوم؛ دست نامرعی قدرت
- فصل چهارم؛ زوال آمریکا: علل و عواقب
- فصل پنجم؛ آیا آمریکا ابرقدرت است؟
- فصل ششم؛ اسرائیل و فلسطین: گزینه‌های واقعی
- فصل هفتم؛ هیچ چیز برای دیگران نیست: جنگ طبقاتی در آمریکا
- فصل هشتم؛ ایالات متحده یک دولت تروریستی پیشرو است
- فصل نهم؛ آیا ایران بزرگ‌ترین تهدید برای صلح جهانی است؟
- فصل دهم؛ اربابان نوع بشر
آشنایی با کتاب
نویسنده در مقدمه کتاب ابتدا به این نکته اشاره می‌کند که سوال مطرح شده بر روی جلد کتاب پاسخ روشنی نخواهد داشت، چراکه امور جهان و روابط حاکم بر جهان بسیار پیچیده هستند؛ اما از نظر نویسنده بررسی این نکته که چه کسانی بازیگران اصلی و مهره‌های بانفوذ در امور جهانی هستند به شناخت فضا و افراد حاکم بر جهان کمک می‌کند.
چامسکی همچنین در مقدمه می‌گوید: «فصل‌های کتاب حاضر در پی پاسخ به این پرسش‌اند: چه کسانی بر جهان حکومت می‌کنند؟ چگونه به تلاش‌هایشان ادامه می‌دهند؟ این رهبران کجا هستند و ملت‌های تحت سلطه چگونه‌اند؟ آیا آنان می‌توانند بر قدرت سوداگری و دکترین ملی غلبه کنند، متحد شوند و به زندگی کردن امیدوار باشند؟»
نویسنده در یکی از مهم‌ترین فصول کتاب خود به مسئله زوال و افول آمریکا پرداخته و این مسئله را تبیین می‌کند. از نظر چامسکی قدرت آمریکا از جنگ جهانی دوم به بعد روندی کاهشی به خود گرفته است.
در همین فصل نویسنده اضمحلال آمریکا در جامعه داخلی خود را نیز بررسی کرده و به این نکته اشاره می‌کند که در این کشور افراد ثروتمندی وجود دارد که تعداد آن‌ها زیاد نیست، در عوض افراد بسیاری هستند که در این کشور مستعد زندگی می‌کنند اما شرایط خوبی ندارند.
به جزء بخش‌هایی از کتاب که مشخصاً به مسئله شرایط فعلی آمریکا، تقابل ایالات متحده با جمهوری اسلامی‌و مسائل مربوط به تروریسم جهانی اشاره دارد، قسمت‌های دیگری نیز هستند که به مسئله فلسطین و رژیم صهیونیستی اختصاص دارد.
نوآم چامسکی ابتدا به روحیه قلدرمآبانه موجود در تفکرات نظام‌های سیاسی آمریکا و اسرائیل اشاره کرده و به نقد این روحیه و منش می‌پردازد. برای مثال نویسنده چنین اظهار می‌دارد که آمریکا و رژیم صهیونیستی برای حل چالش‌های بیش‌روی خود پیش‌شرط‌های غیرمعقولی را مطرح می‌کنند. یکی از این پیش‌شرط‌ها نظارت آمریکا بر روند مذاکرات دو یا چندجانبه‌ی بین‌المللی و منطقه‌ای است. چامسکی این‌گونه نگاه به حل مسائل و مذاکره از سوی تل‌آویو و واشنگتن را اشتباه دانسته و معتقد است نظارت بر مذاکرات و توافق‌ها باید توسط مجامع بین‌المللی و بی‌طرف صورت گیرد.
چامسکی در بخش دیگری از کتاب خود که به مسئله فلسطین پرداخته است، دلیل مظلومیت و نادیده گرفته شدن حقوق مردم فلسطین را در ثروتمند نبودن آنان می‌بیند.
از نظر چامسکی مسئله فلسطین برای آمریکا مهم نیست، زیرا فلسطینی‌ها عاری از هرگونه قدرت و ثروت هستند و لذا دلیلی وجود ندارد که آمریکای جاه‌طلب و سودجو از آنان حمایت کند. در مقابل رژیم صهیونیستی سرشار از منافع مالی، نظامی‌و صنعتی برای ایالات متحده است و همین نکته موجب شده تا تل‌آویو و واشنگتن همواره روابط محکمی‌با یکدیگر داشته باشند.
حسین جعفری موحد مترجم اثر مذکور نیز نکته‌ای مهم که حاصل بررسی کتاب و نگاه چامسکی در موضوع رابطه صمیمانه آمریکا و اسرائیل است را در یکی از مصاحبه‌های خود بیان می‌کند.
جعفری موحد نتایج کنکاش‌های خود را چنین اظهار می‌دارد که رژیم صهیونیستی به مثابه غرور و ابهت ایالات متحده در فضای بین‌الملل و سیاست خارجی است. لذا از نظر او ابهتی که اسرائیل برای ایالات متحده تراشیده موجب شده است تا اسرائیل به عنوان بخشی از امنیت ملی آمریکا محسوب شود.
جعفری موحد چنین نتیجه می‌گیرد که حمایت همه جانبه آمریکا از رژیم صهیونیستی یکی از مهم‌ترین شاخصه‌ها و رویکردهای ایالات متحده در عرصه سیاست خارجی و به خصوص در قبال مسائل خاورمیانه است. او همچنین تلاش‌های ایالات متحده برای رفع چالش‌های پیش‌روی اسرائیل و تأمین امنیت این رژیم را ناشی از این می‌داند که حیات اسرائیل محور تمام سیاست‌ها و مواضع آمریکا در منطقه غرب آسیا می‌باشد.
منبع:
https://www.tasnimnews.com/fa/news/ 1397/11/25/1946262